Купборд ва Зигаи Заҳрногӣ
Зигаи заҳрногӣ, яъне зигаи гизоҳои фоиданок нест. Он агар худаш шишагин бошад, мумкин аст, ки баъзан ҳисоб накунем, вале он метавонад бо гузашти замон, на танҳо ҳаёти инсон, балки инчунин муҳити зисти мо ба хатар андозад. Шумо метавонед савол кунед, ки чӣ гуна? Хуб, бовар кунед, вақте ки одамон зигаҳои заҳрногиро нодуруст партофт, онҳо метавонанд ба замин ва об зарар расонанд, ки дар натича, пазириш ва пароканда кардани элементҳои вреднок идома меёбад.
Вақте ки мо ба неподпапа кардани ашёҳое, ки мувофиқи истифода нестанд, сар мебарем, купбордамон тоза ва муташаккил боқӣ мемонад. Вай бештар ҷои холиро фароҳам мекунад, то ки ашёҳои маъноӣ, озуқаворӣ, ва дигар компонентҳоро нигаҳ дорем. Ҳако, кор кардан бо купборд ва зигаи заҳрногӣ на танҳо манфиатнок мебошад, балки на ҳамеша ба осонӣ. Муҳтоҷ аст, ки мо огоҳ шаваем, ки куҷо занем, чӣ хел занем, ва чӣ чизе ро партофта накунед.
Бо назардошти ҳамаи ин, дар оянда, беҳтар аст, ки худро зиёд ва худамонро дар вазъияти нагузариш, мубориза бо заҳрногиҳо ва верифисозии тағйирот ҷорӣ намоем. Одамон ҳамеша дар томи асрори гузаштаро намегиранд, аммо барои ин хеле муҳим аст, ки всякро чӣ хел тоза ва комил накунанд. Моятан аст, ки зоҳир hablamos, хуб кунанд ва чунон ки ҳар гоҳ фазо ҷоматонро ба хатар намеафтанд.
Боз ҳам, зигаи заҳрногиро нақшаи стратегие ҳисоб кардан мумкин аст, ки дар баробари клуби хонавода, муҳити зист ва дигар аҳолӣ дар ҳаёти ҳаррӯза манфиати бузург дорад. Бинобар ин, муфид ва самаранок будан дар ин ройгон, бо сардори фаҳмидани имконоти зоҳирӣ ва аними на манфиатҳои пасманзараи фосилавӣ.